Wszystkomające warzywo kapustne. Zapomniane w naszych kuchniach od wielu już lat… A babcia mówiła, że po wojnie, na Podlasiu – jarmuż był codziennością. Teraz powoli, nieśmiało wraca ogródkami. Można go spotkać głównie na Eko-targach i Eko-bazarach.

My kupiliśmy go po raz pierwszy tuż przed świętami od pana Ziółko właśnie na Eko-targu w warszawskiej Fortecy. Polski fioletowy i zielony toskański. Dużo, po 3 „główki” każdego. Było z nim trochę roboty, bo wszystko musieliśmy szybko przygotować. Znaczy umyć, oderwać liście od łodyg, wyciąć główny nerw w każdym liściu, porwać na mniejsze kawałki, podzielić na porcje, zapakować do woreczków i zamrozić. Tak, zamrozić. Jarmuż nie może długo leżakować, w lodówce – góra do 5 dni. Za to mrożenie – uwielbia. A i taki jednorazowy wysiłek się opłaca, aby później tylko sięgnąć po woreczek:-)

Ale do rzeczy. Kto on taki, ten jarmuż?

Jarmuż to odmiana kapusty. Jedna z najstarszych. I jedna z tych zawierających najwięcej witamin i minerałów. W średniowieczu był jednym z najbardziej popularnych warzyw w Europie.

Najlepiej smakuje zbierany tuż po przymrozkach, bo wówczas traci charakterystyczną goryczkę.

To bardzo pożywne warzywo zawierające silne przeciwutleniacze i posiadające właściwości przeciwzapalne. Wśród wszystkich warzyw zawiera najwięcej wapnia w łatwo przyswajalnej postaci, a to za sprawą braku w jego liściach kwasu szczawiowego. Mało tego, zawiera więcej wapnia niż mleko. Jarmuż to bogactwo witamin: K, C, A, E, B1, B2, B6, i PP (porcja jarmużu zaspokaja dzienne zapotrzebowanie na witaminy A i C). Podobnie jak brokuły i inne warzywa kapustne zawiera sulforafan, związek zwany izotiocyjanami, posiadający właściwości przeciwnowotworowe. Sulforafan znajdujący się w jarmużu ma również działanie antybakteryjne i niszczy m.in. bakterie Helicobacter pylori powodujące wrzody żołądka.

Jarmuż jest również doskonałym źródłem żelaza i magnezu (tylko kalarepa ma więcej magnezu), potasu (blisko 500 mg w 100 gramach) oraz fosforu, sodu, chloru, miedzi i manganu. Jest również dobrym źródłem kwasu foliowego. Ponadto zawiera flawonoidy, przeciwutleniacze pomocne przy zapobieganiu procesom starzenia, czy polisacharydy i polifenole używane w leczeniu alergii.
Jarmuż ułatwia przemianę materii bo zawiera prawie 4g błonnika na każde 100 gram. Jest niskokaloryczny. Zalicza się do warzyw lekkostrawnych i zasadotwórczych co jest ważną informacją dla osób nadużywających np. kawy. Jarmuż pomaga tez zapobiegać łysieniu oraz chorobom skóry.  Regularne zjadanie jarmużu wspomaga odporność, oczyszcza organizm i stymuluje produkcję czerwonych krwinek.

Jarmuż nadal jest trudno dostępny ale osiągalny. Trzeba tylko dobrze poszukać i najlepiej – tak jak my - zamrozić na zapas. Można go jeść na surowo (w sałatkach), gotować, dusić, smażyć i piec. Smakuje w każdej postaci.

Nasze propozycje dań z jarmużem:

Zupa krem